دشت نرگس
خاستگاه گل نرگس در دستهبندی دشتنرگسزار جره و بالاده، بزرگترین نرگسزار طبیعی ایران در بخش جره و بالاده استان فارس است که با 140 هکتار وسعت در نزدیکی والاشهر قرار گرفته است. این نرگسزار در سال 1395 از سوی انجمن گل و گیاه ایران به عنوان خانه نرگس ایران معرفی شد. از این نرگسزار هر ساله بیش از 30 میلیون شاخه گل نرگس برداشت و به سایر نقاط از جمله بسیاری از شهرهای ایران و همچنین کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر میشود.
طبیعت دشت نرگس، علاوه بر گلهای نرگس، شامل تنوع بالای گیاهی و جانوری است. در این منطقه، گونههای مختلفی از گیاهان بومی و خودرو رشد میکنند و زیستگاه مناسبی برای پرندگان و دیگر حیوانات محلی فراهم میسازند. این دشت با پیکرههای تپهای، دشتهای وسیع و چشمههای آب شیرین، فضایی آرامشبخش و دلنواز را برای بازدیدکنندگان به ارمغان میآورد. فصل بهار، زمان اوج شکوفایی دشت نرگس است. در این فصل، گلهای نرگس بهصورت وسیع شکوفا شده و عطر دلانگیز آن در هوا پخش میشود. این پدیده طبیعی نه تنها محلیها را بلکه گردشگران و عکاسان طبیعت را نیز به خود جذب میکند.
آبوهوای دشت نرگس در فصل بهار بسیار مطبوع و خنک است و بارشهای فصلی، پوشش گیاهی را تقویت کرده و باعث سرسبزی و شادابی دشت میشود. وجود چشمهها و نهرهای کوچک در این ناحیه، به تأمین آب مورد نیاز گیاهان و جانوران کمک شایانی میکند. در نتیجه، بهار و تابستان، زمانی مناسب برای بهرهبرداری از زیباییهای این دشت است و گردشگران میتوانند از طبیعت بینظیر آن لذت ببرند.
بهار در دشت نرگس به صورت کلی دورهای دلپذیر است. در این فصل، با توجه به بارشهای مناسب و دماهای معتدل، دشت به اوج زیبایی و شکوفایی خود میرسد. دما در این فصل معمولاً بین 15 تا 25 درجه سانتیگراد متغیر است و بارشهای فصلی به سرسبزی و جوانهزنی گیاهان کمک میکند. این شرایط آب و هوایی، محیط مناسبی برای رویش گلهای نرگس فراهم کرده و به رونق کشاورزی محلی کمک میکند.
متاسفانه هیچ نظری ثبت نشده است.