تنگه واشی در فاصله حدود 20 کیلومتری فیروزکوه قرار گرفته است. در کیلومتر دو جاده فیروزکوه به تهران،‌ مسیر فرعی به‌ سمت روستای «جلیزجند» وجود دارد. این روستا در 10 کیلومتری این جاده فرعی، دروازه ورود به‌ سمت تنگه واشی است. تنگه واشی یا تنگه ساواشی همچنین در مسیر جاده هراز پشت تونل وانا قرار دارد. واژه «واش»، در زبان مازندرانی، به معنای چمن و تنگه واشی به معنای تنگه‌ای دارای دشت چمن است.

این مکان شامل دو تنگه است که تنگه اول به «واشی» و تنگه دوم به «سا» معروف است. در انتهای تنگه دوم آبشاری با ارتفاع 15 متر قرار دارد. مسیر پیاده‌روی از ابتدای تنگه اول طی سه بخش انجام می‌شود. بخش اول، مسیر تنگه اول تا ابتدای دشت ساواشی (حدود 250 متر)، بخش دوم، راهپیمایی دشت ساواشی (حدود 1700 متر)، بخش سوم، مسیر تنگه دوم تا رسیدن به آبشار (حدود 800 متر) است. بعد از عبور از روستا و طی 4٫5 کیلومتر در جاده‌ای که میان دشت و در کنار جوی‌های آب، احداث شده، محل پیاده‌روی تنگه ساواشی شروع می‌شود.

برای رسیدن به آبشار انتهای مسیر، باید از دو تنگه عبور کنید. تنگه اول که «واشی» و تنگه دوم «سا» نام دارند و به‌دلیل قرار گرفتن آبشار بعد از این تنگه‌ها، آن را با نام آبشار «ساواشی» می‌شناسند. این آبشار 15 متر ارتفاع دارد و حوضچه‌ای در پای آن تشکیل شده است. با سفر یک روزه به تنگه واشی، می‌توانید از  تنگه‌ها، ‌دشت ساواشی و منظره آبشار دیدن نمایید. دشت ساواشی از حدود 120 سال پیش قلمرو عشایر سنگسری بوده است. این تنگه زیبا قدمتی تاریخی نیز دارد که در طول مسیر تنگه می‌توانید این نشانه‌ها را ببینید.

بهترین زمان سفر به تنگه واشی در گرم‌ترین زمان‌های سال یعنی فصل تابستان است. برای این منظور بهتر است از اواخر خرداد تا اواسط شهریورماه برای این سفر برنامه‌ریزی کنید. با این وجود اگر قصد تردد به این تنگه در ماه‌های خرداد یا شهریور را دارید، بهتر است قبل از حرکت، وضعیت جوی منطقه و دمای تنگه را استعلام کنید.