آبشار شیوند در جنوب شرقی شهرستان ایذه استان خوزستان، در شهرستان دزپارت و در روستایی به همین نام قرار دارد. فاصله این جاذبه طبیعی بکر تا شهر ایذه 65 کیلومتر و تا شهر اهواز، 250 کیلومتر است. آبشار شیوند با دهستان شیوند فاصله چندانی ندارد؛ دهستانی در منطقه حفاظت‌شده منگشت و شالو که در گذشته دارای سه روستا به نام‌های شیوند، نوشیوند و پشت آسیب به فاصله یک کیلومتر از یکدیگر بود؛ در حال حاضر هر سه روستا ادغام شده‌اند و با نام نوشیوند شناخته می‌شوند. رودخانه شیوند نیز از میان آن‌ها می‌گذرد. این رودخانه از دل کوه‌های این ناحیه سرچشمه می‌گیرد و در نهایت پس از عبور از کوچه باغ‌های این روستا، به دریاچه شیوند می‌ریزد.

آبشار شیوند از رشته کوه منگشت (Mongosht) سرچشمه می‌گیرد و متشکل از چند آبشار کوچک و بزرگ در احاطه چشم‌اندازهایی سرسبز است. آخرین آبشار شیوند با ارتفاع تقریبی 50 متر (در برخی منابع 80 تا 90 متر) پس از عبور از روستای شیوند به کارون در محل دریاچه پشت سد کارون سه می‌ریزد. این آبشار از مرتفع‌ترین آبشارهای استان خوزستان است و در منطقه حفاظت‌شده «منگشت و شالو» قرار دارد.

برای دسترسی به آبشار شیوند در ابتدا باید به روستای شیوند بروید. دو مسیر برای رسیدن به روستای شیوند وجود دارد که یکی جاده و دیگری مسیری آبی است که از میان دریاچه سد کارون سه می‌گذرد. مسیر آبی روستای شیوند، مسیر بهتری برای دسترسی به روستا است.

مسیر جاده‌ای مناسب کسانی است که با خودروی شخصی سفر می‌کنند. در این مسیر باید وارد جاده ایذه به لردگان شوید. در کیلومتر 32 این جاده (کمی بعد از تاج سد کارون 3) به ابتدای جاده خاکی منطقه شالو می‌رسید. این جاده پر پیچ‌ و‌ خم، زیبا و ناهموار به طول 35 کیلومتر تا روستای شیوند ادامه دارد؛ بخشی از آن روی دریاچه سد کارون سه و بخشی دیگر درست در کنار خط دریاچه قرار گرفته است.

مسیر دوم، مسیر آبی دسترسی به روستای شیوند است. برای این منظور خود را به روستای رکعت و اسکله آن در پنج کیلومتری تاج سد برسانید؛ این اسکله با ایذه 40 کیلومتر (50 دقیقه) فاصله دارد و از طریق جاده دهدز به ایذه قابل دسترسی است. برای رسیدن به روستای رکعت باید از پل‌های قوسی روی سد عبور کنید. بعد از این پل‌ها، یک مسیر فرعی وجود دارد که بعد از 800 متر شما را به اسکله رکعت می‌رساند. از این بخش تا اسکله شیوند، 14 کیلومتر مسیر آبی در پیش دارید.

دورتادور آبشار درختان بلوط ایرانی، بنه، انار، انگور، گردو،  کلخنگ، انجیر، کیکم، بن سرخ، گیاهان دارویی پونه و کتیرا و گل‌هایی همچون شقایق و نرگس دیده می‌شوند. جانورانی همچون خرگوش، گزار، پلنگ قهوه‌ای، کبک، سنجاب ایرانی، خرس قهوه‌ای، گرگ، شغال، قوچ، میش، بز کوهی، تیهو، کمرکولی، سنگ‌چشم، روباه، دارکوب و... نیز در این منطقه به چشم می‌خورند.

بازدید از آبشار شیوند در تمام فصول سال امکان‌پذیر است. البته با توجه به تابستان‌های بسیار گرم و شرجی استان خوزستان پیشنهاد می‌کنیم که این فصل، اوایل پاییز و اواخر بهار را برای سفر به روستای شیوند انتخاب نکنید. بهترین زمان بازدید از آبشار شیوند، اوایل تا اواسط فصل بهار و اواسط تا اواخر فصل پاییز است.