جنگل انجیلی در استان مازندران و در منطقه سوادکوه، یکی از مناطق طبیعی منحصر به فرد و ارزشمند ایران به شمار می‌آید. این جنگل با وسعتی قابل توجه، مملو از درختان بومی و نادر بوده که به‌ ویژه درختان انجیلی از ویژگی‌های خاص آن محسوب می‌شوند. درختان انجیلی با تنه‌های بلند و مقاوم، به همراه دیگر درختان مانند بلوط و ممرز، زیبایی‌های خاصی را به این منطقه عطا کرده‌اند. زیرپوشش این درختان، انواع گیاهان و گل‌های وحشی نیز به چشم می‌خورد که به غنای اکوسیستم جنگل افزوده و فضایی دلپذیر را ایجاد می‌کنند.

انجیلی درختی است عجیب با قامتی بلند که ارتفاع آن به 25 متر نیز می‌رسد. برگ‌‌ها و تنه ی درخت انجیلی یکی از خصوصیاتی است که در این درختان بیشترین توجه را به سمت خود جلب می‌کنند. برگ‌های جوان این درخت، به رنگ بنفش مایل به قرمز هستند و بعد از آن در تابستان به رنگ سبز تیره و درخشان تبدیل می‌شوند و سرانجام در فصل پاییز برگ‌‌های این درخت درخشان به رنگ‌های مختلف زرد پر‌رنگ نارنجی سوخته و پر‌رنگ و رنگ قرمز روشن خالص جلوه نمایی می‌کند.

در فصل بهار، جنگل انجیلی به کانون زندگی و نشاط تبدیل می‌شود. بارش‌های بهاری و دمای معتدل باعث رویش دوباره گیاهان و جوانه‌زنی درختان می‌گردد. در این زمان، پوشش گیاهی جنگل تازه و دلپذیر می‌شود و عطر گل‌های وحشی در هوای تازه و زلال به همه جا منتشر می‌گردد. آواز پرندگان که در بالای درختان طنین‌انداز است، این فضای شاداب را تزیین می‌کند و حیات وحش در حال حرکت و فعالیت، جلوه دیگری به جنگل می‌بخشد. چشمه‌های زلالی که از دل زمین می‌جوشند، به زیبایی این جنگل افزوده و منبع آبی برای گیاهان و جانوران به شمار می‌آیند.