دریاچه شورابیل از بزرگ‌ترین دریاچه‌های داخل شهری ایران در اردبیل است که وسعت آن به حدود 180 هکتار می‌رسد. این دریاچه با امکانات متنوع، از بهترین تفرجگاه‌های شهر اردبیل است و دریاچه شورابیل در گذشته تالابی بزرگ با آب شور در شمال غربی ایران به شمار می‌رفت که در طول سال‌های اخیر میزان قابل‌ توجهی از شوری خود را از دست داده است. دسترسی مناسب به دریاچه شورابیل محبوبیت این دریاچه را میان ساکنان اردبیل و مسافران دوچندان می‌کند.

دریاچه شورابیل در طول سال از گونه‌های متنوع پرندگان مهاجر میزبانی می‌کند؛ اما به‌دلیل بافت شهری اطراف این دریاچه خبری از سایر حیوانات نیست. اردک چشم طلایی، غاز خاکستری، لک‌لک سیاه و پلیکان خاکستری از معروف‌ترین گونه‌‌های مهاجر در این منطقه هستند و حواصیل، مرغابی، قرقاول و خوتکا از پرندگان بومی این منطقه به شمار می‌روند. به‌دلیل شوری آب دریاچه شورابیل تا سال‌ها گونه‌های گیاهی در اطراف آن رشد نمی‌کردند، اما با کاهش شوری آب این دریاچه در سال‌های اخیر، جنگل‌های مصنوعی در حوالی این دریاچه ایجاد کرده‌ است.

دریاچه شورابیل از قدیمی‌ترین عرصه‌های آبی ایران به شمار می‌رود که بنا بر نظر محققان قدمت آن از دریاچه ارومیه بیشتر است. زمین‌شناسان زمان پیدایش این دریاچه را در اواخر دوران سوم و اوایل دوران چهارم زمین‌شناسان تخمین زده‌اند. در گذشته از دریاچه شورابیل با نام تالاب یاد می‌کردند که آب آن از بارش‌های جوی در طول سال و رودخانه «بالیقلوچای» تامین می‌شد. امروزه شوری آب دریاچه شورابیل از 80 گرم در لیتر به دو گرم در لیتر رسیده است. با تجمع آب پشت سد «یامچی» و ورود آب رودخانه بالیقلوچای از این راه به دریاچه، مساحت دریاچه شورابیل به سرعت افزایش پیدا کرد و از حدود 7 هکتار به 18 هکتار رسید. این افزایش حجم سبب افزایش 14 برابری آب این دریاچه و شیرینی آب آن شده است.

برای بازدید از دریاچه شورابیل باید نخست به اردبیل بروید. این دریاچه در جنوب غربی این شهر قرار دارد و مسیرهای مختلفی از داخل شهر، دسترسی به دریاچه شورابیل را میسر می‌کنند. خیابان‌ها و بزرگراه‌های کوثر، دانشگاه، میلاد و برزگر به این دریاچه دسترسی دارند. از میدان بسیج در شمال غربی این دریاچه دسترسی مناسبی به دریاچه شورابیل وجود دارد. از این میدان باید وارد خیابان عطایی شوید و کمی جلوتر از ورودی فرعی بزرگراه میلاد به میدان عوض‌زاده برسید.