منطقه حفاظت‌شده البرز مرکزی یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین عرصه‌های حفاظت‌شده در کشور است که با وسعتی در حدود 398٬826 هکتار در سه استان مازندران، تهران و البرز گسترده شده و بخش عمده‌ای از آن در استان مازندران قرار دارد؛ این منطقه بخشی از رشته‌کوه عظیم البرز است که از شمال تهران تا حاشیه‌های جنوب دریای خزر ادامه دارد و چشم‌اندازهای کوهستانی، دره‌های سرسبز، رودخانه‌ها، چشمه‌ها و صخره‌های چشم‌نواز را در بر می‌گیرد.

این گستره حفاظت‌شده به دلیل تنوع اقلیمی و توپوگرافی منحصر به‌فرد خود، زیستگاه گونه‌های مختلف جانوری و گیاهی است. بیش از 48 گونه پستاندار مانند خرس قهوه‌ای، کل و بز، قوچ و میش، پلنگ ایرانی و گرگ در این منطقه زندگی می‌کنند و بیش از 156 گونه پرنده و 26 گونه خزنده هم شناسایی شده است؛ این تنوع زیستی ارزشمند نشان‌دهنده اهمیت بالای اکولوژیکی این منطقه است. چشم‌اندازهای طبیعی، رودخانه‌های متعدد، آبشارها و پوشش جنگلی در دامنه‌های شمالی و تنوع گیاهی گسترده از دیگر ویژگی‌های برجسته این منطقه حفاظت‌شده به شمار می‌آید.

برای دسترسی به منطقه حفاظت‌شده البرز مرکزی، معمولاً از جاده‌های کوهستانی و دسترسی‌های محلی در نزدیکی شهرهای نوشهر، چالوس و فیروزکوه استفاده می‌شود که با توجه به وضعیت ناهموار و کوهستانی مسیر، پیاده‌روی و استفاده از خودروهای مناسب جاده‌های خاکی در بخش‌هایی از آن توصیه می‌شود. بهترین زمان بازدید از این منطقه فصل بهار و تابستان است، زمانی که هوا معتدل‌تر است، پوشش گیاهی در اوج شکوفایی قرار دارد و مسیرهای پیاده‌روی پاکوب طبیعت برای گشت‌وگذار فراهم است. در طول بازدید، رعایت اصول طبیعت‌گردی مسئولانه مانند حفظ سکوت زیستگاه‌های وحش، عدم روشن کردن آتش و جمع‌آوری کامل زباله‌ها نقش مهمی در حفاظت از اکوسیستم‌های حساس منطقه دارد.