منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ تخت سلطان یکی از عرصه‌های طبیعی ارزشمند در استان خراسان رضوی است که در شهرستان سرخس واقع شده و با هدف حفاظت از تنوع زیستی و زیستگاه‌های بکر جانوری و گیاهی در سال 1389 به‌صورت رسمی به فهرست مناطق حفاظت‌شدهٔ کشور افزوده شد. وسعت این منطقه حدود 20٬095 هکتار است و بخش‌هایی از ارتفاعات و دشت‌های تپه‌ماهور را در بر می‌گیرد که چشم‌اندازهای طبیعی و زیست‌بوم‌های متفاوتی از مرتع‌های نیمه‌خشک تا اراضی باز را شکل می‌دهند. این منطقه با چشم‌اندازهای طبیعی بکر و دست‌نخورده فرصتی عالی برای تجربهٔ طبیعت‌گردی مسئولانه فراهم می‌آورد.

منطقهٔ تخت سلطان زیستگاه گونه‌های جانوری متنوعی است که برخی از آنها در فهرست حفاظتی قرار دارند؛ از جمله یوز آسیایی که وجود آن یکی از دلایل اصلی اعلام این منطقه به‌عنوان عرصهٔ حفاظت‌شده بوده‌است. همچنین جمعیت‌هایی از قوچ و میش، آهو، سمور، گراز، پلنگ، گرگ، روباه، خرگوش و دیگر پستانداران در این منطقه گزارش شده‌اند که نشان‌دهندهٔ ارزش اکولوژیکی بالای آن است. پوشش گیاهی منطقه نیز شامل درختان زبان‌گنجشک، پستهٔ وحشی و گونه‌های علفی و بوته‌ای مانند آنغوره، شاه‌تره، کاکوتی، گل ختمی و گل‌گاوزبان می‌باشد که با سازگاری به اقلیم نیمه‌خشک تپه‌ماهورها رشد می‌کنند و زیست‌بوم متنوعی را شکل می‌دهند.

برای دسترسی به منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ تخت سلطان می‌توان از شهر مشهد یا سرخس به سمت حوزه‌های طبیعی غرب و شمال شهرستان سرخس حرکت کرد و از مسیرهای روستایی و راه‌های فرعی وارد محدودهٔ منطقه شد؛ مسیرهایی که چشم‌اندازهای طبیعی و کوهستانی را پیش چشم بازدیدکنندگان قرار می‌دهند. بهترین زمان بازدید از این منطقه فصل بهار و پاییز است که هوا معتدل‌تر است و شرایط برای مشاهدهٔ حیات‌وحش و لذت بردن از مناظر طبیعی مهیا است؛ در تابستان گرمای هوا و در زمستان سرمای شدید می‌تواند تجربهٔ بازدید را دشوار کند. رعایت اصول طبیعت‌گردی مسئولانه مانند حفظ فاصله از حیات‌وحش، جمع‌آوری زباله‌ها، و پرهیز از روشن کردن آتش در طبیعت از نکات مهم برای حفظ اکوسیستم منطقه است.