منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ چهل‌پا یکی از عرصه‌های طبیعی ارزشمند در استان خوزستان است که در شمال و شمال‌شرق شهرستان اندیمشک قرار دارد و به‌دلیل چشم‌اندازهای کوهستانی و دره‌های عمیق معروف شده‌است. این منطقه حدود 17٬004 هکتار وسعت دارد و در سال 1390 توسط سازمان حفاظت محیط‌زیست به‌عنوان منطقهٔ حفاظت‌شده اعلام شد تا از زیستگاه‌های گیاهی و جانوری بومی، به‌ویژه گونه‌هایی که در نقاط صخره‌ای و صعب‌العبور زندگی می‌کنند، حفاظت شود. موقعیت چهل‌پا در دامنه‌های رشته‌کوه زاگرس و مجاورت با دریاچهٔ سد دز و رودخانهٔ دز باعث شده تا چشم‌اندازهای کوهستانی و دشت‌های گسترده‌ای در آن دیده شود، که برای طبیعت‌گردان و علاقه‌مندان به حیات‌وحش جذابیت دارد.

این منطقهٔ حفاظت‌شده از زیستگاه‌های مهم بزکوهی (کل و بز) در استان خوزستان به‌شمار می‌آید و جمعیت مناسب این گونه به‌دلیل صعب‌العبور بودن دامنه‌های صخره‌ای توانسته در این محدوده حفظ شود. چهل‌پا دارای دیواره‌های صخره‌ای بلند، دره‌های عمیق و پوشش گیاهی متناسب با اقلیم گرم و خشک است. درهٔ تنگوان و سواحل رودخانهٔ دز از جمله بخش‌هایی هستند که تمرکز حیات‌وحش در آن‌ها گزارش می‌شود و به علاقه‌مندان امکان مشاهدهٔ کل و بز، گرگ، روباه، شغال، تیهو و کبک را می‌دهد. سد دز و دریاچهٔ آن، منابع آبی مهمی را برای منطقه تأمین می‌کنند و بر تنوع زیستی منطقه تأثیرگذار هستند.

برای دسترسی به منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ چهل‌پا می‌توانید از شهر اندیمشک حرکت کرده و پس از حدود 15 کیلومتر به سمت شمال و شمال‌شرق وارد راه‌های فرعی و پاکوب‌های منتهی به دامنه‌های کوهستانی شوید؛ مسیرهایی که مناظر طبیعی و دشت‌های باز را در مسیرتان قرار می‌دهند. بهترین زمان بازدید از این منطقه فصل بهار است که هوا مطبوع‌تر است و پوشش گیاهی و حضور حیات‌وحش در بهترین شرایط خود قرار دارد؛ در تابستان گرمای شدید و در زمستان سرمای هوا می‌تواند دسترسی و تجربهٔ بازدید را دشوار کند. در طول حضور در چهل‌پا رعایت اصول طبیعت‌گردی مسئولانه مثل حفظ فاصله از حیات‌وحش، جمع‌آوری زباله‌ها و احترام به زیست‌بوم منطقه بسیار اهمیت دارد تا این اکوسیستم حساس حفظ شود.