در بخش صحرای باغ لارستان، غاری باستانی با شگفتی‌های بسیار و جلوه‌های گردشگری طبیعی، تاریخی و جغرافیایی وجود دارد، این غار که بنوو نامیده شده دارای کتبیه‌هایی به زبان سانسکریت است و چهارطاقی‌هایی مربوط به دوران ساسانیان در آن قرار دارد و با مساحتی نزدیک به 3000 متر مربع و ارتفاعی حدود 50 متر در دل کوه گاوبست از رشته کوه‌های زاگرس جنوبی قرار دارد. در مورد نام این غار، نظرات مختلفی وجود دارد. برخی معتقدند که نام اصلی آن داد بنیاد به معنای محلی برای دادخواهی است، در حالی که گروهی دیگر آن را بنوو می‌نامند که در زبان محلی تقریباً مشابه داد بنیاد است.

آثار به جا مانده از این محل نشان می‌دهد که این غار قرن‌ها پیش از ورود اسلام، محل سکونت قبایلی بوده است که پس از آمدن اسلام به مناطق دیگر خارج از ایران مهاجرت کرده‌اند. این غار نه تنها از لحاظ تاریخی اهمیت دارد، بلکه به دلیل ویژگی‌های طبیعی آن نیز قابل توجه است.

در این غار، بیش از 24 حوض برای جمع‌آوری آبی که به صورت قطره‌های ممتد از سقف غار می‌چکد، توسط ساکنان اولیه ساخته شده است. در حال حاضر، حدود 15 عدد از این حوض‌ها به‌طور سالم باقی مانده و همچنان عشایر ساکن در این منطقه از آب‌های جمع‌آوری شده استفاده می‌کنند. در کناره‌های دیوار غار، 12 حوضچه آب به ابعاد تقریباً 3×3.5 متر و در راستای جنوبی 7 حوضچه به ابعاد 4×5 متر وجود دارد که در ضلع غربی آن چهار پلکان با خیز 30 سانتی‌متری ساخته شده است.