منطقه تنگ صیاد ناحیه کوهستانی و مرتفع در استان چهارمحال و بختیاری واقع‌شده ‌است و قله جیلون در محدوده کوه‌های فرخ‌شهر با 3 هزار و 141 متر ارتفاع از سطح دریا، بلندترین نقطه منطقه ‌است. تنگ صیاد به‌واسطه دارا بودن تعداد زیادی تپه‌ماهور زیستگاه مناسبی برای گونه قوچ و میش وحشی است. کوهستان‌های جنوبی منطقه دارای صخره‌های سخت گذر است که زیستگاه پلنگ و کل و بز با جمعیتی قابل‌توجه ‌است.  علاوه بر حیات‌ وحش و آب و هوای معتدل، دره‌های زیبا همچون «پاچفت» و «بستان شیر» مامنی خواهند بود برای مسافرانی که می‌خواهند به دور از هیاهوی شهر ساعتی در آرامش باشند.

تنگ صیاد شامل منطقه حفاظت‌شده و پارک ملی می‌باشد که در سال 1349 از طرف شورای عالی شکاربانی و نظارت بر صید و شکار به‌عنوان منطقه شکار و تیراندازی ممنوع اعلام گردید. در سال 1352 با تصویب شورای عالی محیط‌زیست به‌عنوان منطقه حفاظت‌شده اعلام گردید. 20 تیپ گیاهی و 252 گونه گیاهی متعلق به 52 تیره که حدود 30 گونه انحصاری ایران است در این منطقه شناسایی گردیده که نشان‌دهنده اهمیت این ذخیره‌گاه ژنتیکی است. شاخص‌ترین گونه‌های گیاهی منطقه تنگ صیاد شامل گون، کرک و جاز است. پستانداران این منطقه نیز شامل کل و بز، قوچ و میش، پلنگ، روباه و گربه وحشی می‌شود و از انواع پرندگان تنگ صیاد می‌توان به کبک دری، عقاب طلایی و کبک اشاره نمود.

منطقه تنگ صیاد عاری از وجود مناطق مسکونی در داخل خود می‌باشد اما در حاشیه و پیرامون آن شهرها و روستاهایی وجود دارد. بر اساس دو اقلیم نمای آمبرژه و دومارتن این منطقه در قلمرو اقلیمی خشک و نیمه خشک و بر اساس تقسیم‌بندی انجام گرفته توسط دانشگاه اصفهان دارای آب و هوای نیمه مرطوب و معتدل با زمستان‌های سرد است. تنوع گونه‌های گیاهی منطقه، وجود چشم‌اندازها و مناظر متنوع و بدیع که حاصل وجود اکوسیستم کوهستان است، تفریحات فیزیکی پرتحرک و همچنین چشمه‌های دائمی، تماشای حیات‌وحش، دسترسی آسان به جاده آسفالته و نزدیکی به مرکز استان چهارمحال و بختیاری و استان اصفهان از قابلیت‌های این منطقه از نظر گردشگری می‌باشند.