تالاب سولوکلی در شمال پارک ملی گلستان واقع شده است که از زیستگاه‌‌های اصلی ببر مازندران در گذشته بوده است. «سولوک» در زبان ترکمنی به معنای «زالو» و «لی» به معنای «محل» است، بنابراین سولوکلی در لغت معنای «زیستگاه زالو» را می‌دهد. اهالی منطقه می‌گویند که زالوی این تالاب یکی از بهترین زالو‌های موجود است به همین خاطر در فصل بهار به جمع‌آوری زالو در این تالاب می‌پردازند. محل تامین آب این تالاب، چشمه‌های موجود در پارک است که در فصل‌های پر آبی محیط آبی وسیعی را در پارک به وجود می‌آورد و از نظر تنوع اکوسیستمی بسیار اهمیت دارد.

تالاب سولوکلی یک تالاب طبیعی و موقتی است که تنها تالاب از نوع خود در این منطقه به شمار می‌رود. گفته می‌شود که کاهش فشار فعالیت‌های انسانی یا یک تغییر اقلیمی مهم باعث توسعه جنگل‌های اطراف این تالاب شده است. این تالاب زیستگاه 76 گونه گیاه آبزی است که 6 گونه از آن‌ها در سایر مناطق ایران وجود ندارند. همچنین، گونه‌ای جدید از میگوی آب شیرین در این تالاب زندگی می‌کند که طول عمر آن تنها 2 ماه است. از آنجایی که این تالاب در تابستان به خشکی می‌گراید، میگوها تخم‌ها یا سیست‌های خود را در گل‌لای رها می‌کنند. تالاب سولوکلی به وسیله یک چشمه آب شیرین و بارش‌های فصلی تغذیه می‌شود و حداکثر عمق آن به یک متر می‌رسد. نکته قابل تأملی که در مورد این تالاب وجود دارد این است که تنها عنکبوت آبزی دنیا نیز در این محل زندگی می‌کند. خاستگاه این عنکبوت شمال اروپا محسوب می‌شود و آخرین حد پراکنش آن در ایران منحصراً تالاب سولوکلی است.

تابستان‌های این منطقه گرم و زمستان‌ها سرد است و متوسط بارش در این منطقه بین 22 تا 58 میلی‌متر تغییر می‌کند. مساحت تالاب سولوکلی 4 هکتار است و در ارتفاعات جنگلی عمیق کوه بیلی قرار دارد. از آنجایی که این تالاب در پارک ملی گلستان قرار دارد که منطقه‌ای محافظت شده است، به همین دلیل اگر می‌خواهید به آنجا بروید باید مجوز لازم برای ورود داشته باشید. همچنین در این محوطه نمی‌توانید اطراق کنید و باید فقط به گشت و گذار بپردازید و پس از آن از آنجا خارج شوید.