دریاچه ساوالان، که به نام دریاچه سبلان نیز شناخته می‌شود، در استان اردبیل و در قله‌ی آتشفشانی سبلان واقع شده است. این دریاچه در ارتفاع 4784 متری از سطح دریا قرار دارد و به‌عنوان مرتفع‌ترین دریاچه‌ی ایران و یکی از بلندترین دریاچه‌های دهانه‌ای جهان شناخته می‌شود. قله‌ی سبلان، با ارتفاع 4811 متر، سومین قله‌ی بلند ایران پس از دماوند و علم‌کوه است و در نزدیکی شهرهای اردبیل، مشگین‌شهر و سرعین قرار دارد. ساوالان در زبان ترکی آذربایجانی به معنای "آبگیر" است و این کوه و دریاچه‌ی آن از اهمیت فرهنگی و مذهبی بالایی در میان مردم منطقه برخوردارند.  

دریاچه ساوالان یک دریاچه‌ی دهانه‌ای بیضی‌شکل با ابعاد تقریبی 140 در 80 متر و عمق حدود 15 متر است. آب این دریاچه از ذوب برف‌های قله تأمین می‌شود و به‌دلیل دمای پایین، در بیشتر ماه‌های سال یخ‌زده باقی می‌ماند؛ تنها در بازه‌ی کوتاهی از تیر تا اوایل شهریور، سطح آن یخ‌زدایی می‌شود. آب دریاچه بسیار شفاف است و به‌دلیل ترکیب خاص معدنی، هیچ موجود زنده‌ای در آن زندگی نمی‌کند. در اطراف دریاچه، صخره‌هایی از جنس آندزیت و بازالت وجود دارد که به زیبایی طبیعی منطقه افزوده‌اند.  

برای دسترسی به دریاچه ساوالان، مسیر رایج از شهر اردبیل به سمت روستای لاهرود و سپس چشمه‌های آبگرم قطورسو است. از آنجا، با حدود 2 ساعت رانندگی در جاده‌های خاکی به ناحیه‌ی شمالی کوه سبلان می‌رسید. صعود به قله نیاز به آمادگی جسمانی دارد و معمولاً کوهنوردان در تابستان (تیر تا شهریور) اقدام به صعود می‌کنند. در این فصل، مناظر دامنه‌های گل‌پوش، چشمه‌های آبگرم و حضور عشایر با چادرهای سنتی، تجربه‌ای منحصربه‌فرد را برای طبیعت‌گردان فراهم می‌آورد. رعایت اصول طبیعت‌گردی مسئولانه، مانند جمع‌آوری زباله‌ها و احترام به محیط زیست، برای حفظ این گنجینه‌ی طبیعی ضروری است.