تنگ زَرانگوش یکی از مهم‌ترین و شناخته‌شده‌ترین جاذبه‌های طبیعی شهرستان دره‌شهر است که در غرب روستای زرانگوش قرار دارد. این تنگه با طولی نزدیک به 2 کیلومتر و ارتفاعی حدود 500 متر، در دل کوه‌های صخره‌ای و طبیعتی کوهستانی جای گرفته است و به‌واسطه‌ جریان دائمی آب چشمه‌هایش، در فصول مختلف سال به‌ویژه بهار و زمستان، منظره‌ای زنده و پرجنب‌وجوش دارد. عبور آب از میان تنگ، صدای خوشایند و آرام‌بخشی ایجاد می‌کند که تجربه‌ی حضور در دل این طبیعت را دل‌نشین‌تر می‌کند.

در گذشته، پیش از آنکه خشکسالی‌های اخیر بر منطقه تأثیر بگذارد، تنگ زرانگوش پوشیده از پوشش گیاهی متراکم‌تری بود و درختان و گیاهان متنوعی در بستر و دیواره‌های تنگ می‌روییدند. اگرچه بخش‌هایی از این زیبایی طبیعی به‌سبب کاهش منابع آبی آسیب دیده، اما همچنان نشانه‌هایی از آن طبیعت چشم‌نواز باقی مانده که ارزش بازدید و حفاظت دارد. درختان بومی، بوته‌زارهای کوهستانی، و پوشش گیاهی پراکنده، همچنان با مقاومت در این زیست‌بوم خشک ادامه‌ی حیات می‌دهند.

در شمال تنگ، تنگ علیشروان قرار دارد که با فاصله‌ای حدود 1 کیلومتر از زرانگوش، یکی دیگر از جاذبه‌های طبیعی منطقه به شمار می‌رود. همچنین در شمال و جنوب زرانگوش، دره‌های کوچک‌تری وجود دارند که با وجود اندازه‌ی کوچکتر، دارای چشم‌اندازهای بکر و آرامی هستند. این مجموعه‌ی طبیعی می‌تواند مقصدی عالی برای علاقه‌مندان به کوه‌نوردی، طبیعت‌گردی، عکاسی از مناظر طبیعی و همچنین شناخت ظرفیت‌های زیست‌محیطی مناطق کوهستانی باشد. بهترین زمان بازدید از تنگ زرانگوش فصل بهار است، زمانی که آب چشمه‌ها پرحجم، طبیعت نسبتاً سرسبز و هوای منطقه خنک و دلپذیر است.