آرامگاه شاه‌فیروز، یک اثر تاریخی برجسته متعلق به دوران ایلخانی است که در استان کرمان، شهرستان سیرجان، واقع شده است. این مقبره در فاصله‌ای حدود 14 کیلومتری جنوب‌شرقی شهر سیرجان، بر فراز صخره‌ای بلند از سنگ سبز تیره با ارتفاع تقریبی 30 متر ساخته شده و در نزدیکی روستای وحدت‌آباد و مجاورت قلعه سنگ سیرجان قرار دارد. این اثر در تاریخ 25 اسفندماه 1378 با شماره ثبت 2665 در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت.

پارامتر معماری آرامگاه شاه‌فیروز به شکلِ هشت‌ضلعی است؛ اضلاع داخلی آن هر کدام حدود 2 متر و اضلاع خارجی حدود 4 متر طول دارند. جرزهای هشت‌گانه‌ای با قطر حدود 1.5 متر بنا را نگه می‌دارند و گنبدی دوپوش بر فراز آن استوار است؛ قطر دهانه گنبد حدود 5 متر و فاصله دو پوشه آن تقریباً 1 متر است. بنا دارای چهار طاق‌نما با قوس‌های منحنی و جناغی است. متأسفانه نیمه‌ای از جرزها و بیش از نیمی از گنبد تخریب شده‌اند. در عمق صخره، قبری به طول حدود 2/5 متر، عرض 63 سانتی‌متر و عمق حدود 40 سانتی‌متر حفر شده است، ولی سنگ قبر اصلی از بین رفته و هویت مدفون ناشناخته است.

برخی باورهای محلی آرامگاه شاه‌فیروز را متعلق به فردی برجسته مانند ابوکالیجار بن عضدالدوله یا فرزند وی دانسته‌اند که در جریان شکار درگذشته و به احترام او این مکان ساخته شده است. همچنین روایتی دیگر حاکی از این است که در مصالح بنا از شیر شتر استفاده شده است تا مقاومت آن افزایش یابد؛ هرچند سند تاریخی روشنی برای تأیید این روایت‌ها وجود ندارد، اما وجود خرده‌سفال‌های قدیمی در اطراف آرامگاه نشان می‌دهد که این منطقه در گذشته محل زندگی یا فعالیت مردمان و دارای پیشینه‌ای کهن بوده است.

برای دسترسی به آرامگاه شاه‌فیروز، کافی است از شهر سیرجان به سمت جنوب‌شرق حرکت کرده و پس از طی حدود 14 کیلومتر به روستای وحدت‌آباد برسید. از آنجا مسیرهای محلی و راه‌های خاکی شما را به پای تپه سنگی هدایت می‌کنند که آرامگاه بر فراز آن قرار دارد. بهترین زمان بازدید از این اثر تاریخی، فصل‌های بهار و پاییز است؛ زیرا شرایط آب‌وهوایی در این ایام معتدل و دل‌پذیر بوده و امکان کاوش فرهنگی و طبیعت‌گردی فراهم می‌شود. همچنین شایسته است بازدیدکنندگان با رعایت احترام، اصول ایمنی و نکات زیست‌محیطی در محوطه حضور یابند، چرا که این بنا در وضعیتی نیمه‌ویران قرار دارد و حفاظت از آن نیازمند توجه همگانی است.