دریاچه خلنو در استان تهران، در نزدیکی روستای وارنگه‌رود و در دامنه‌های جنوبی قله خلنو واقع شده است. این دریاچه در ارتفاعات رشته‌کوه البرز مرکزی قرار دارد و به دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش، یکی از مقاصد محبوب کوهنوردان و طبیعت‌گردان محسوب می‌شود. این دریاچه کوچک در انتهای دره زیبای وارنگه‌رود واقع شده و آب آن صرفاً از ذوب یخچال‌های طبیعی و برف‌چال‌های شمالی قلل هرزه‌کوه و خلنو تامین می‌شود.

 دریاچه خلنو در گودالی کاسه‌مانند در پای یال کوه هرزه‌کوه واقع شده و مناظر اطراف آن به ویژه در فصول بهار و تابستان، جلوه‌ای بی‌نظیر از زیبایی‌های طبیعی را به نمایش می‌گذارد. این دریاچه به دلیل موقعیت خاصش، یکی از سردترین نقاط استان تهران در تابستان به شمار می‌رود و در فصول گرم سال، مقصدی دلپذیر برای فرار از گرما است. پوشش گیاهی پیرامون دریاچه خلنو شامل دشت‌هایی از علفزارهای سردسیری، گیاهان کوهی و مناطق سنگلاخی اکثراً بدون درخت است؛ چرا که ارتفاع بالای این منطقه اجازه رشد جنگل را نمی‌دهد. از آنجایی که محیط در ارتفاعات بالا و منطقه کوهستانی است، چمن‌زاری‌های کوتاه و گیاهان خودرو در حاشیه آب دیده می‌شوند که زیبایی طبیعت کوهستانی را دوچندان می‌کند.

برای دسترسی به دریاچه خلنو، می‌توان از روستای وارنگه‌رود در جاده چالوس شروع کرد. مسیر پیمایش حدود 18 کیلومتر طول دارد و در ارتفاعات مختلفی قرار می‌گیرد. این مسیر مناسب کوهنوردان با توان بدنی متوسط تا بالا است. بهترین زمان برای بازدید، اوایل تابستان بویژه اواخر خرداد تا اواسط تیر است، زمانی که حجم برف‌چال‌ها ذوب شده، آب دریاچه به اوج خود رسیده و شرایط آب‌وهوایی نسبتا مناسب است. همان زمان، بادهای سرد غربی و جنوب‌غربی احساس می‌شوند و شب‌های بلند با دمای پایین اهمیت همراه داشتن لباس گرم، تجهیزات کوهنوردی و خواب‌گاه مناسب را دوچندان می‌کند.