کوه کِینو بلندترین رشته کوه استان خوزستان در شهرستان اندیکا و از ارتفاعات زاگرس است که در مرز این استان با استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد. دریاچه‌ی تِمی نیز که از آب برف پر می‌شود در پای همین رشته‌کوه قرار دارد. این کوه محل ییلاق عشایر دامدار استان‌های همجوار خود است و در تمام اوقات سال، پوشیده از برف است. کوه کینو با توجه به موقعیت خاص خود، محل عبور عشایر بختیاری به سمت ییلاق یا قشلاق می‌باشد. این کوه از برف‌گیرترین قلل زاگرس مرکزی بوده که با وجود نزدیکی به دشت گرم خوزستان دارای یخچال‌ها و برفچال‌های دائمی است.

درجه سختی صعود به قله کینو به عوامل مختلفی مانند مسیر انتخابی، شرایط آب و هوایی، و سطح آمادگی جسمانی کوهنوردان بستگی دارد. به طور کلی، مسیرهای مختلفی برای صعود به این قله وجود دارد: مسیر شرقی، این مسیر که از گردنه تاراز یا روستای لبد شروع می‌شود، به عنوان رایج‌ترین و نسبتاً آسان‌ترین مسیر شناخته می‌شود. مسیر جنوبی، این مسیر دارای شیب‌های تند و صعب‌العبور است و به دلیل کمبود آب در طول مسیر، درجه سختی بالاتری دارد. این مسیر بیشتر برای کوهنوردان باتجربه مناسب است و عبور از آن ممکن است بین 12 تا 14 ساعت زمان ببرد. مسیر شمال غربی، این مسیر طولانی و طاقت‌فرسا است و به دلیل نیاز به عبور از رودخانه‌ها، چالش‌های زیادی دارد. درجه سختی این مسیر نیز بالا است و به آمادگی جسمانی بالایی نیاز دارد.در کل، درجه سختی صعود به قله کینو می‌تواند از متوسط تا سخت متغیر باشد و به انتخاب مسیر و آمادگی فردی بستگی دارد.