منطقهٔ حفاظت‌شدهٔ ارژن و پریشان یکی از مهم‌ترین عرصه‌های طبیعی در استان فارس است که در جنوب غرب رشته‌کوه زاگرس و در حدود 60 کیلومتری غرب شیراز قرار دارد. این منطقه که در سال 1351 به‌عنوان پارک بین‌المللی تعیین شد و سپس به منطقهٔ حفاظت‌شده و ذخیره‌گاه زیست‌کره معتبر معرفی گردید، بیش از 91٬860 هکتار وسعت دارد و ترکیبی منحصربه‌فرد از تالاب‌های آبی، دشت‌های باز، جنگل‌ها و ارتفاعات کوهستانی را در بر می‌گیرد. موقعیت جغرافیایی آن در مسیر اصلی ارتباطی فارس به خوزستان و بوشهر باعث شده تا ارژن و پریشان هم از منظر طبیعت‌گردی و هم از نظر اکولوژیکی اهمیت بالایی داشته باشد.

این ذخیره‌گاه زیست‌کره، با تفاوت ارتفاعی چشم‌گیر از حدود 800 تا حدود 2٬900 متر بالاتر از سطح دریا، یکی از باکیفیت‌ترین زیست‌بوم‌های ایران از نظر تنوع گیاهی و جانوری است. در بخش‌های مرتفع‌تر می‌توان رویشگاه‌های جنگل‌های بلوط زاگرسی و پوشش گیاهی کوهستانی را دید، در حالی که در نواحی پایین‌تر به‌ویژه اطراف تالاب‌های پریشان و ارژن، پوشش‌های مرتعی، بوته‌زار و تالابی همراه با گیاهان بومی و گونه‌های هالوفیته (سازگار با شوری) دیده می‌شود. همچنین این منطقه زیستگاه گونه‌های حیات‌وحش چون گرگ، روباه، خرس قهوه‌ای، گربهٔ وحشی، شغال و سایر پستانداران و بیش از 263 گونه پرنده است که بخش بزرگی از آنها به‌خاطر تالاب‌ها و زیست‌گاه‌های آبی از مسیرهای مهاجرت عبور یا زمستان‌گذرانی می‌کنند.

برای دسترسی به منطقهٔ ارژن و پریشان می‌توان از شهر شیراز یا کازرون حرکت کرد و به‌سمت جاده‌های روستایی و پاکوب‌های اطراف دشت ارژن و تالاب پریشان رفت، مسیرهایی که چشم‌اندازهای طبیعی زاگرس و تالاب‌های آبی را پیش چشم گردشگران می‌گشایند. بهار و پاییز بهترین زمان برای بازدید از این منطقه‌اند، زمانی که آب‌وهوای مطبوع، سرسبزی مراتع و مهاجرت پرندگان تالابی، تجربهٔ بی‌نظیری از طبیعت‌گردی فراهم می‌کند؛ در زمستان و تابستان اوج گرما یا سرما می‌تواند دسترسی و لذت بازدید را محدود کند. رعایت اصول طبیعت‌گردی مسئولانه از جمله عدم نزدیک شدن به حیات‌وحش، اجتناب از ایجاد آتش، و جمع‌آوری زباله‌ها از مهم‌ترین دستورالعمل‌های حفظ این اکوسیستم حساس است.