تنگ بستانک مرودشت که به «بهشت گمشده» نیز معروف است، یکی از جاذبه‌های گردشگری استان فارس و اطراف شهر شیراز است. این بهشت گمشده در واقع یک جاذبه کاملا طبیعی است که در گذر زمان شکل گرفته است و گردشگران و کوه‌نوردان زیادی سالانه از این منطقه شگفت‌انگیز بازدید می‌کنند. در سال‌های 1350 و 1352، تنگ بستانک ابتدا به عنوان منطقه ممنوعه و سپس به عنوان منطقه حفاظت‌شده تحت نظارت قرار گرفت. این مکان با درختان انبوه و رودخانه‌های پرآب خود، فضایی دل‌انگیز را برای بازدیدکنندگان ایجاد کرده است.

تنگ بستانک که بخشی از حوزه زاگرس میانی است، به عنوان یکی از مناطق حفاظت‌شده استان فارس شناخته می‌شود و پدیده‌های طبیعی منحصر به فردی را در دل خود جای داده است. بلندترین قله این منطقه کوه رنج به ارتفاع 3950 متر است که بر زیبایی منطقه افزوده است. همچنین در بخش‌هایی از این بهشت گمشده آبشارهای ریز و کم ارتفاعی وجود دارند که آب فراوانی را به بخش‌های مختلف کوهپایه‌ای روانه می‌کنند. علاوه بر این، بهشت گمشده یکی از پرباران‌ترین مناطق استان فارس است که منابع عمده آب سد درودزن و دریاچه‌های بختگان و طشک را تأمین می‌کند و نقش مهمی در کشاورزی دشت‌های بیضا و کامفیروز دارد.

یکی از ویژگی‌های جالب توجه این منطقه، بستر سنگی کف دره است که محل رویش درختان چنار، گردو و گیاهان سایه‌پسند است. در این منطقه، درختان برای دسترسی به نور در رقابت هستند و تاج پوشش آنها به هم پیوسته است. همچنین، دریاچه پشت سد درودزن که زیستگاه آبی بخش کامفیروز است، محل زندگی ماهیان بومی و پرندگان مهاجر می‌باشد. از سفر به بهشت گمشده در فصل بهار به هیچ‌وجه نمی‌توان صرف نظر کرد؛ زیرا درختان و گیاهان در این فصل شکوفه کرده و آب و هوای این منطقه نیز بسیار معتدل و خنک است. اردیبهشت ماه را می‌توان نقطه عطف این منطقه دانست و بهشت گمشده در این ماه شکوفا می‌شود.