عمارت مسعودیه در طول سال‌های عمر خود شاهد وقایع بسیار زیادی بود. در جریان جنبش مشروطه با توجه به نزدیکی آن به میدان بهارستان و اختلاف ظل‌السلطان با برادرش مظفرالدین شاه و فرزند او، یکی از پایگاه‌های مشروطه‌خواهان و مخالفان محمدعلی شاه بود. در سال 1287 در نزدیکی این عمارت بمبی دست‌ساز زیر کالسکه محمدعلی شاه منفجر شد که بهانه لازم را برای به توپ بستن مجلس دست او داد. پس از واقعه بهارستان، عمارت مسعودیه نیز به‌همراه خانه ظهیرالدوله و سایر مشروطه‌خواهان به رگبار بسته شد. رضاشاه در سال 1299 خورشیدی (1342 قمری) عمارت مسعودیه را از همدم‌السلطنه خریداری و یک سال بعد‌ (سال 1300) به وزارت فرهنگ و معارف، اوقاف و صنایع مستظرفه هدیه کرد. وزارت آموزش‌وپرورش از سال 1302 تا 1377 خورشیدی در این مجموعه قرار داشت. در فاصله سال‌های 1342 و 1343 خورشیدی، از عمارت مسعودیه برای مدت کوتاهی به‌عنوان دانشکده افسری استفاده شد.

عرصه مجموعه به مساحت 15600 متر مربع و به صورت زمین کشیده‌ای در جهت شمال شرقی جنوب غربی و به شکل ذوزنقه است. ضلع شرقی آن 188/5 متر، ضلع غربی138/5 متر و ضلع جنوبی 86 متر است، با زایده‌ای (حیاط آبدارخانه) در جنوب غربی که چاپخانه آموزش و پرورش در آن قرار دارد. عمارت‌های اصلی عبارتند از: عمارت دیوانخانه، عمارت سفره خانه (وجه تسمیه آن بر حسب قرینه‌ای است که در کاخ گلستان و در جوار تالار سلام کاخ موزه و تالار آیینه است)، حیاط سید جوادی، عمارت سید جوادی، حیاط مشیری، عمارت مشیرالدوله، حیاط خلوت، عمارت حیاط خلوت عمارت سر در پیاده‌رو، عمارت سر در کالسکه‌رو، باغ دیوان‌خانه و بناهای جدید از شمال به جنوب عبارتند از: ساختمان آجری یک طبقه مرکب از قسمت کارت زنی، حراست، نگهبانی، بانک ملی، پست برق، گل‌خانه، سرویس بهداشتی ساختمان سه طبقه آجری (گزینش) ساختمان سه طبقه آجری، (شورای آموزش و پرورش)، ساختمان یک طبقه آجری واقع در شمال عمارت سید جوادی (سمعی و بصری)، ساختمان یک طبقه آجری ایوان دار (عکاسی و …) انبارهای موقت، بناهای جدید یک طبقه، چاپخانه واقع در شرق حیاط و آبدارخانه، ساختمان جنوب غربی مجموعه.