کاخ گلستان یا قصر گلستان بخشی از محوطه تاریخی در تهران است که در ابتدا به عنوان «ارگ سلطنتی تهران» شناخته می‌شد. این کاخ در نزدیکی بازار تهران قرار دارد و جزو آثار یونسکو ایران است. نام این کاخ برگرفته از تالاری است که در دوره فتحعلی‌شاه قاجار در این منطقه ساخته شد و بعدها در دوره ناصرالدین‌شاه به‌عنوان «عمارات مبارکه گلستان» شناخته شد. در زمان مظفرالدین‌شاه، این نام به‌طور رسمی به «قصر گلستان» تبدیل شد. پیشینه این کاخ به پیش از دوره قاجار برمی‌گردد، به طوری که نخستین شالوده آن در دوره زندیه پی‌ریزی شد. کاخ گلستان در تیر 1392 (ژوئیه 2013) در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.

قدمت ارگ سلطنتی تهران به سال 1404 میلادی (20 ذی‌الحجه 806 ه‍.ق) برمی‌گردد، زمانی که کلاویخو، فرستاده انریکه سوم پادشاه کاستیا، برای دیدار با امیر تیمور گورکانی رهسپار سمرقند شد و در تهران در خانه نماینده حکومت سکونت گزید. در سفرنامه پیِترو دِلّاواله در سال 1617 میلادی و نیز در نوشته‌های سِر توماس هربرت، به چنارستانی در داخل حصار شاه‌طهماسبی اشاره شده است که در زمان شاه عباس یکم صفوی در تهران قرار داشت. این نشان‌دهنده اهمیت تاریخی منطقه است. همچنین، آغاز ساخت ارگ سلطنتی تهران به زمان شاه سلیمان صفوی (1109–1078 ه‍.ق) مربوط می‌شود، زمانی که دیوانخانه‌ای در همین محدوده ساخته شد.

در حالی که امروز آثار موجود در کاخ گلستان عمدتاً متعلق به دوران زندیه هستند، شواهد نشان می‌دهند که در دوران صفوی و حتی قبل‌تر، این منطقه دارای بناهایی با اهمیت تاریخی بوده است. از جمله این آثار، ساخت دیوانخانه‌ای در دوران شاه سلیمان صفوی و همچنین بناهایی که شاه سلطان حسین در سال‌های آخر سلطنت خود در آن‌ها به‌عنوان میزبان سفرای خارجی از جمله سفیر دولت عثمانی، احمد دری افندی، پذیرایی کرده است، می‌توان اشاره کرد. كاخ مذکور از بخش‌های مختلفی همچون ايوان تخت مرمر، تالار سلام، تالار آينه، تالار سفره‌خانه، خلوت كريمخانی، تالار برليان، عمارت بادگير،کاخ شمس‌العماره، تالار الماس و كاخ ابيض تشکیل می‌شود. ایوان تخت مرمر و خلوت کریمخانی متعلق به دوران کریمخان زند، قدیمی‌ترین بناهای مجموعه گلستان هستند.