تنگه رغز، که به عنوان عروس تنگه‌های ایران شناخته می‌شود، جایی است که در آن آب و سنگ پس از هزاران سال برخورد، جلوه‌های زیبای معماری طبیعت را ایجاد کرده‌اند. در این تنگه، هر آبشار و آبگیر ویژگی خاص خود را دارد و تفاوت‌های زیبا و جالبی در آن‌ها دیده می‌شود. دیواره‌های عظیم تنگه گاهی به هم می‌رسند و غاری طبیعی به وجود می‌آورند و گاهی از هم فاصله می‌گیرند و محوطه‌ای دل‌انگیز را شکل می‌دهند. صدای دلنشین آبشارها، شنا در حوضچه‌های زلال و دیدن ماهی‌های قزل‌آلا از جمله لحظات به یادماندنی این مکان است.

آب تنگه رغز از چشمه‌ای در دل جنگل آغاز می‌شود و در مسیر پنج کیلومتری دره، شصت حوضچه طبیعی و ده‌ها آبشار و آبگیر کوچک و بزرگ را می‌سازد. عمق حوضچه‌ها بین 6 تا 20 متر است و طول برخی از آن‌ها به 100 متر نیز می‌رسد. در طول دره که به طول تقریبی چهار کیلومتر از شمال به جنوب کشیده شده، 64 آبشار و 100 حوضچه طبیعی وجود دارد. تنها 14 آبشار و آبگیر دره جنوبی مورد توجه عموم مردم و کوهنوردان است. در انتهای این دره، آخرین آبشار به ارتفاع 35 متر قرار دارد و دره جنوبی به بن‌بست می‌رسد.

تنگ رغز که در میان بومیان به تنگ رودخیز نیز شناخته می‌شود، به معنای راه بکر و لغزنده است. از زیباترین و مشهورترین حوضچه‌های تنگ رغز حوضچه عشق است که عموم بازدیدکنندگان و کوهنوردان مدتی را در کنار آن که حوضچه‌ای به شکل قلب هست توقف کرده و فیلم و عکس می‌گیرند.