منطقه حفاظت‌شده لشگردَر در جنوب‌شرق شهرستان ملایر در استان همدان قرار دارد و یکی از زیستگاه‌های مهم طبیعی این استان محسوب می‌شود. این منطقه با وسعتی در حدود 15,500 تا 16,000 هکتار تحت حفاظت سازمان محیط‌زیست ایران قرار گرفته و از سال 1369 به صورت رسمی به عنوان منطقه حفاظت‌شده اعلام شده است. چشم‌انداز این منطقه ترکیبی از کوهستان‌ها، تپه‌ماهورها و بخش‌هایی از دشت است که چشم‌اندازهای متنوع طبیعی را ایجاد کرده است. ارتفاع منطقه از سطح دریا در نقاط پایین حدود 1,750 متر و در نقاط بلند تا حدود 2,928 متر متغیر است که بر تنوع زیست‌محیطی آن افزوده است.

منطقه لشگردَر میزبان تنوع بالای گونه‌های گیاهی و جانوری است و به همین دلیل اهمیت اکولوژیک فراوانی دارد. بیش از 220 گونه گیاهی از خانواده‌ها و جنس‌های مختلف در این منطقه شناسایی شده که گونه‌های دارویی و بومی متعددی را شامل می‌شود؛ درختچه‌هایی چون بادام کوهی، زالزالک، سماق و زرشک در کنار گیاهان دارویی همچون کنگر، پونه، ریواس و آویشن در بخش‌های مختلف آن یافت می‌شوند. همچنین وجود 18 گونه پستاندار از جمله کل و بز، قوچ و میش ارمنی، گرگ، روباه، تشی و کفتار و 75 گونه پرنده از جمله عقاب طلایی، کبک و تیهو نشان‌دهنده اهمیت زیست‌محیطی این منطقه است.

برای دسترسی به منطقه حفاظت‌شده لشگردَر از شهر ملایر کافی است به سمت جنوب‌شرق این شهرستان حرکت کنید و به ویژه مسیر جاده ملایر–اراک را در نظر داشته باشید که نزدیک به روستای پری یکی از دروازه‌های دسترسی به منطقه است. بهترین زمان بازدید از این زیستگاه طبیعی فصل بهار و اوایل تابستان است؛ زمانی که پوشش گیاهی در اوج شادابی است و تنوع پرندگان قابل مشاهده است، اما توجه داشته باشید که برای حفظ طبیعت باید در مسیرهای پاکوب مشخص حرکت کنید، زباله‌های خود را جمع‌آوری کنید و از هرگونه آسیب به گیاهان و اکوسیستم خودداری نمایید.