آتشکده کرکویه که با نام‌های آتشکده کرکوشاه یا آتشکده کرکو نیز شناخته می‌شود، یکی از آثار تاریخی برجسته در استان سیستان و بلوچستان، شهرستان هیرمند است. این اثر در روستایی به همین نام و نزدیک مرز ایران با افغانستان واقع شده است و جزو آثار ثبت‌شده در فهرست آثار ملی ایران (شماره 119) به شمار می‌آید. این بنای تاریخی برای پژوهشگران فرهنگ و تمدن ایران باستان دارای اهمیت است و یادآور جایگاه آتشکده‌ها در باورهای زرتشتی پیشین است.

آتشکده کرکویه به دوره‌های گذشته ایران نسبت داده می‌شود و در متون تاریخی و اسلامی نیز اشاره‌هایی به آن وجود دارد. بنا بر برخی روایات و منابع تاریخی، کرکویه یکی از آتشکده‌های مهم ایران بوده و در دوران کهن تا قرن هفتم هجری آباد بوده است؛ همچنین گفته شده که حتی فردوسی برای تحقیق و نگارش شاهنامه نزد موبدان این آتشگاه رفته است. بنای فعلی شامل بقایای دیوارهای خشتی و چینه‌ای و گوشه‌هایی از برج‌های دفاعی شهر باستانی کرکویه است که معماری آجرهای بزرگ ساسانی در آن دیده می‌شود و نشان‌دهنده قدمت دیرینه این مکان است.

بازدید از آتشکده کرکویه برای علاقمندان به تاریخ ایران باستان و فرهنگ زرتشتی فرصتی ارزشمند برای مشاهده یکی از یادگارهای پیشااسلامی در دل دشت‌های سیستان است. برای دسترسی به این اثر تاریخی، معمولاً از شهر هیرمند یا زابل باید به سمت روستای کرکو حرکت کرد و سپس از مسیرهای خاکی محلی به محوطه آتشکده رسید. بهترین زمان بازدید، فصول معتدل سال (بهار و پاییز) است تا از گرمای زیاد تابستان و بادهای شدید زمستان جلوگیری شود. در طول بازدید، رعایت اصول حفظ و نگهداری میراث فرهنگی و احترام به آثار تاریخی اهمیت دارد تا این گنجینه‌های فرهنگی برای نسل‌های آینده حفظ شوند.