زیارتگاه چک‌چک، که به نام‌های چک‌چکو یا پیرسبز نیز شناخته می‌شود، یکی از مهم‌ترین مکان‌های مقدس این آیین کهن در ایران است و در دل کوه‌های میان اردکان و انجیره قرار گرفته است. این مکان آرام و رازآلود، با معماری ساده اما روح‌انگیز، قرن‌هاست که میزبان نیایش و گردهمایی پیروان زرتشت از سراسر جهان است. فاصله آن از شهر یزد حدود 96 کیلومتر و از اردکان حدود 43 کیلومتر است. 

بر اساس افسانه‌های زرتشتی، در زمان حمله اعراب به ایران و سقوط یزدگرد سوم، نیک‌بانو، دختر یزدگرد، از دست مهاجمان گریخت و در این منطقه پناه گرفت. در پی این رویداد، آب از دل کوه می‌چکید و به همین دلیل، این مکان به نام چک‌چک شناخته شد. زیارتگاه چک‌چک در دل کوه قرار دارد و برای رسیدن به آن باید حدود 360 پله را طی کرد. در داخل زیارتگاه، غاری طبیعی وجود دارد که از سقف آن آب به طور مداوم می‌چکد و در حوضی جمع می‌شود. این آب برای زرتشتیان مقدس است و به عنوان تبرک استفاده می‌شود. فضای اطراف زیارتگاه شامل «خیله»‌ها یا اتاق‌هایی ساده اما کاربردی است که برای اقامت و استراحت زائران ساخته شده‌اند. همچنین، چاهی عمیق با بیش از پنجاه متر ژرفا در این مجموعه وجود دارد که بخشی از سیستم تأمین آب محسوب می‌شود.

هر ساله از 24 تا 28 خردادماه، زرتشتیان از سراسر ایران و جهان در این زیارتگاه گرد هم می‌آیند تا مراسم مذهبی خود را برگزار کنند. این مراسم به عنوان "حج زرتشتیان" شناخته می‌شود و تنها برای زرتشتیان مجاز به شرکت است. در این روزها، فضای کوهستان با نوای اوستاخوانی، بوی عود، و حضور جمعیت مؤمن و شاد، رنگ و بویی متفاوت پیدا می‌کند. ورود به داخل عبادتگاه دارای آداب ویژه‌ای است؛ زائر باید پاکیزه باشد، کفش‌هایش را بیرون آورد و سر خود را بپوشاند. این آیین‌ها، علاوه بر جنبه مذهبی، نشانی از احترام به مکان مقدس و میراث گذشتگان است. چک‌چک نه تنها مکانی برای نیایش، که نمادی زنده از تاریخ، فرهنگ و پیوند ناگسستنی مردم با باورها و ریشه‌هایشان به شمار می‌آید.